Noc trzecia

Piątek ? noc niezbyt przyjemna, było cholernie zimno, nawet w ubraniach przykryci kocami dostarczonymi przez ?prowadników? trzęśliśmy się z zimna ? chyba mam gorączkę, już wyjeżdżając z Warszawy czułem się niespecjalnie, potem ta potwornie zimna woda w moskiewskim hotelu i teraz ta noc ? nie lubię antybiotyków, ale jeżeli kolejna noc będzie podobna, to czarno widzę...

Na szczęście rankiem zaczęli grzać, swoją drogą ranek to pojęcie bardzo względne ? na naszych zegarkach ciągle mamy czas moskiewski, co skutkuje wschodem słońca o drugiej nad ranem (teraz na zegarku mam 7.30, a słońce jest już w połowie drogi, z kolei kolejarze posługują się czasem pekińskim, też nieadekwatnym do naszej obecnej pozycji) ? kompletny groch z kapustą. Mijamy Krasnojarsk, za oknami ciągle chmury i deszcz, całe szczęście obsługa traktuje swoje obowiązki sumienie ? kipiatok wrzący całą dobę, mimo lekkiego ocieplenia ogrzewanie ciągle pracuje utrzymując stałą temperaturę, toalety sprzątane dwa razy dziennie, papier regularnie uzupełniany. Powoli zaczynamy mieć dosyć zaparzanych zupek, jak na złość Chińczycy stale coś pichcą w swojej służbówce, mijając otwarte drzwi trzeba torturować się widokiem krojonych, świeżych warzyw rzucanych potem na patelnię i zaciskając zęby wdychać aromat smażonego mięsa. Podobno podczas postojów na peronach miało roić się od babuszek sprzedających pierożki i ?kartoszki?, tymczasem jak na lekarstwo ? jeżeli już jakieś stoją na peronie, to mają co najwyżej suchy prowiant z okolicznych sklepów ? chleb, słodycze, napoje. Nie ma to jak właściwy poziom ?pe-cha?...

Komentarze (0)